කෙළි ගී ජන ගායන ශෛලියෙහි ශ්‍රී ල��ාංකේය අනන්‍යතා

Abstract

ජන කාව්‍ය, ජන කවි, ගැමි ගී, පාරම්පරික ගී, සාම්ප්‍රදායික ගායන යන යෙදුම්වලින් එක ම අරුතක් ගම්‍යමාන කෙරෙයි. වර්තමානයේ ඒ සඳහා ජන කවි හා ජන ගී යන පොදු ව්‍යවහාරය යොදනු ලැබේ. සිංහල ජනකවියෙන් හෙළිවන්නේ මිනිසා ගේ අධ්‍යාත්මික චින්තනය යි. නිර්මාණාත්මක මනෝභාවය යි. මෙම පර්යේෂණයේ ගැටලුව වන්නේ සිංහල කෙලිගීත ගායන ශෛලියක් ලෙසට හඳුනාගතහැකි සුවිශේෂී ලක්ෂණ තිබේද, ඒ මොනවා ද ? යන්න යි. සිංහල ජන ගායන ශෛලි අතර කෙළි ග’ සුවිශේෂ ලක්ෂණ විදහා දක්වයි. සිංහල ජන ගායන ශෛලි අතර කෙළි ග’තවල හඳුනාගත හැකි සුවිශේෂ ලක්ෂණ, එම කවි ගායනයේ දී භාවිතවන සංගීතමය හා නාදමය සුවිශේෂතා පිළිබඳ විමර්ශනයක යෙද’ම මෙම පර්යේෂණයේ අරමුණ යි. ලෝකයේ විවිධ රටවල ජන ක්‍රීඩාවන්වල දී ආරම්භයේ පමණක් කවි ගයන ඒවා ද, කවි ගයමින් කරනු ලබන ඒවා ද, ප්‍රශ්ණ හා උත්තර වශයෙන් ගායනය කරන ක්‍රීඩා ද දැකගත හැකි ය. සමහර ක්‍රීඩා සිංහල ජන ක්‍රීඩාවල එන ගල් කිරීම, පංච කෙළිය, දාදු කෙළිය වැනි කවි නො ගයන ක්‍රීඩාවලට සමානවන ඒවා ය. මෙම විමර්ශනය සඳහා යොදගත් කවි ගායනවලින් පැහැදිලි වන්නේ කෙළි හෙවත් ක්‍රීඩා ගීත ගායන ශෛලියක් ලෙස වර්ග කළ හැකි බව ය. එයට අදාළ මුලික ලක්‍ෂණ හා අනන්‍යතාවක් ඇති බව ය. සිංහල ජන කවියේ අංග ලෝකයේ විවිධ රටවල ජන කවි සමග සන්සන්දනය කිර’මේ ද’ පොදුවේ සිංහල ජනකවියෙහි හා කෙළි ගී ජන ගායන ශෛලියෙහි එයට අදාළ මුලික ලක්‍ෂණ හා අනන්‍යතාවක් ඇති බව හඳුනාගත හැකි ය. එය කෙළි ගී ජන ගායන ශෛලියෙහි ශ’්‍ර ලාංකේය අනන්‍යතාව යි.